Skip to main content

होमस्कूलरची दिनचर्या..




कोणत्याही होमस्कूलरला हमखास विचारला जाणारा प्रश्न म्हणजे "तुझे दिवसभराचे टाईमटेबल काय असते?"

कोणताही होमस्कूलर खरे तर या प्रश्नाने पहिल्यांदा गडबडूनच जातो. मग वेळ मारून नेण्यासाठी म्हणून काहीतरी थातूरमातुर उत्तर देऊन स्वत:ची सुटका करून घेतो.

मूल जेमतेम तीन वर्षाचे झाले रे झाले की आपण त्याला एक शेड्यूल देऊन त्याला दिवसभर कुठे ना कुठे गुंतवून ठेवायचा प्रयत्न सुरु करतो. मग हे गुंतवणे प्री स्कूल मध्ये असेल, डे केअर असेल, ग्राउंड असेल किंवा क्लासेस असतील. मूल जसजसे मोठे होत जाते, तसतसे हे शेड्यूल अधिक भरगच्च होऊ लागते. शेड्यूल जितके भरगच्च तितकी मूल शिकण्याची ग्यारंटी जास्त, असे एक समीकरण आपण मनाशी पक्के करून टाकले आहे.

होमस्कूलिंग करणाऱ्या मुलांना शाळा नाही, परीक्षा नाही त्यामुळे त्यांच्या शिक्षणाचे कसे होणार? हा प्रश्न प्रत्येकाच्या मनात असतोच. त्यामुळे किमान त्यांचे टाईमटेबल समजून घेतले आणि जर का ते भरगच्च किंवा फिक्सड वगैरे आहे, असे समजले, तर "भरगच्च किंवा आधीच ठरवलेल्या दिनक्रमामुळे का होईना, ही मुले शिकतात" अशी त्यांना खात्री करून घ्यायचे असते.

आता मला सांगा "शिकणे" जसे आपल्या मानसिक प्रगतीसाठी आवश्यक आहे अगदी तसेच "जेवणे" सुद्धा आपल्या "शारीरिक" प्रगतीसाठी आवश्यक आहे. पण म्हणून तब्ब्येत चांगली व्हावी म्हणून आपण सतत जेवत बसतो का? आपण जेवणासाठी दिवसातील जास्तीत जास्त एक तास देतो. कदाचित दुपारचे जेवण ठराविक वेळात होते मात्र रात्रीचे जेवण, सकाळचा व संध्याकाळचा नाश्ता या सगळ्याची "वेळ व प्रमाण" हे तुमच्या भूक लागण्यावर अवलंबून असते.

जेवणासाठी फक्त एक तास आणि ते जिरवण्यासाठी, पचवण्यासाठी? जेवणाच्या वेळेच्या चौपट, पाचपट वेळ आपण जेवलेले अन्न पचवण्यासाठी देतो. आत्ता याच अनुषंगाने शिक्षणाचा विचार केला तर? आपण "माहिती गोळा करायला" किती वेळ देतो आणि ती माहिती "पचवायला, जिरायला" किती वेळ देतो?

खरे तर पुस्तकातून किंवा इतर माध्यमातून "माहिती" गोळा करायला दिवसातील, तीन ते चार तास पुरतात. उरलेला वेळ हा ती माहिती तपासून घेण्यासाठी, त्याचे मनन करण्यासाठी त्याच बरोबरीने पुस्तकी माहितीच्या पलीकडे जाऊन जगण्याची जी कौशल्ये आत्मसात करावी लागतात, त्यासाठी दिला पाहिजे का नाही?

होमस्कूलिंग म्हणजेच स्व अध्ययन करत असताना मुलांना त्यांच्या कलाने गतीने व पाहिजे तितक्या वेळ शिकण्याची मुभा असते. जर या मुलांचे वेळापत्रक ठरवून टाकले तर स्व अध्ययनाचा पाया असलेली "मुलांच्या कलाने व गतीने शिकण्याची" संधीच निघून जाईल! मग ती घरी चालू केलेली एक शाळाच बनेल!!

त्यामुळे होमस्कूलिंग करणाऱ्या मुलांचा दिनक्रम हा त्या दिवशी त्यांना काय शिकावेसे वाटते यावर ठरतो. "त्यांना काहीतरी शिकावेसे वाटावे" असे वातावरण होमस्कूलिंग करणारे पालक निर्माण करण्याचा प्रयत्न करत असतात. पालक तयार करत असलेल्या या वातावरणामुळे, मुलांना प्रश्न पडतात. त्या प्रश्नांची उत्तरे शोधण्यासाठी त्यांची धडपड हीच त्यांचा दिनक्रम बनते!!
©चेतन एरंडे,                      

Comments

Popular posts from this blog

आपण कसे वागायचे? भाग १ 🚀

समाजामध्ये प्रचलित असलेला मार्ग सोडून दुसरा मार्ग निवडण्यासाठी आपले मन कधीच सहजासहजी तयार होत नाही.   यामध्ये आपला खरंच काही दोष नाही.   आपला मेंदू हा आपल्या निर्णय घेण्याच्या सगळ्या व्यवस्थेची कंट्रोलरूम आहे.   या कंट्रोलरूमकडे जेव्हा कोणतीही माहिती येते, तेव्हा त्या माहितीचे "ऍनालिसिस" करून मेंदूला निर्णय घ्यायचा असतो.  हे ऍनालिसिस पूर्ण झाल्यावर निर्णय घेण्याआधी आपला मेंदू सगळ्यात आधी जर काय शोधत असेल, तर "रेफरन्स"!   आपल्या पूर्वजांनी, आपल्या आजूबाजूच्या लोकांनी अशा परिस्थितीत काय निर्णय घेतले यावरून आपल्या मेंदूत हे रेफरन्स तयार होतात. खरे तर या जगात टिकून राहण्यासाठी "भरवश्याचा मार्ग" निवडण्याची ही मेंदूच्या कामाची पद्धत माणसाला अनेकदा जीव वाचवण्यासाठी उपयोगी पडली असणार आहे, त्यामुळे आपल्या मेंदूने ही पद्धत स्वीकारली असावी.  आयटीमध्ये काम करणाऱ्या माणसांना हे रेफरन्स कसे वाचवतात हे वेगळे सांगायला नको!!  मात्र माणसाच्या आणि इतर प्राण्यांच्या बाबतीत एक महत्त्वाचा फरक आहे—तो म्हणजे आपण आपला "डिफेन्स मेकॅनिझम" हा काळानुसार अधिक "रिलायब...

आपण कसे वागायचे? भाग २ 🌱✨

दुसरी पायरी ही—आपण निसर्गाचे डिझाईन आहोत. 🌿 त्यामुळे आपल्या क्षमतेचा खरा अविष्कार, मॅनिफेस्टेशन , हे निसर्गाचे नियम, तत्त्व आणि प्रक्रिया "फॉलो" करून होणार आहे. 🔄💡 मी आधीच्या भागात उल्लेख केलेला अधिकचा "डिफेन्स मेकॅनिझम" हा आपल्या नैसर्गिक प्रेरणा "ओव्हरराईड" करण्यासाठी वापरायचा नाही. 🚫❌ तर आपले "नॅचरल डिझाईन" समजून घेत, त्या डिझाईनला साजेशी जीवनशैली अंगिकारण्याची ताकद मिळवण्यासाठी वापरायचा आहे. 🏋️‍♂️🌍 या जीवनशैलीमध्ये— 🍀 आपला आहार 👕 आपली वेशभूषा 💼 आपली उपजीविका 👶 आपल्या मुलांचे संगोपन आणि सगळ्यात महत्त्वाचे म्हणजे आपली शिकण्याची प्रक्रिया — केवळ रेफरन्सवर किंवा प्रचलित गोष्टींवर अवलंबून न राहता , निसर्गाने मला या गोष्टी करण्यासाठी कशा प्रकारे डिझाईन केले आहे हे ओळखणे आणि त्याप्रमाणे वागणे म्हणजेच "ब्रह्मविद्या" आहे, असे मला वाटते. 🌌📖 आणि हे ब्रह्मज्ञान झाले की आपोआपच आपल्याला— 😊 सुखाचा 🙏 समाधानाचा 🔗 आणि अस्तित्वाचा शाश्वत मार्ग दिसू लागतो. त्या मार्गावरून चालण्याचा आत्मविश्वास वाटतो. 🚀✨ ही सगळी ...

होमस्कूलिंग (स्व अध्ययन) व पालकांची भूमिका

होमस्कूलिंग (स्व अध्ययन) व पालकांची भूमिका आत्तापर्यंत मी मांडलेल्या अनेक अनुभवातून होमस्कूलिंग म्हणजे स्व-अध्ययन आहे व घरी राहून जे शाळेत शिकवतात, तेच शिकवणे, असा त्याचा अर्थ नाही, हे आपल्या लक्षात आले असेलच. होमस्कूलिंग या शब्दामुळे "घरी बसून शिकणे" असा   गैरसमज होऊ नये म्हणून इथून पुढे ब्लॉग वर व इतरत्र लिहिताना, मी केवळ स्व-अध्ययन हीच संज्ञा वापरणार आहे. स्व-अध्ययन करत असताना, मूल कसे शिकते, त्याच्या परीक्षेचे काय, तो समाजात कसा मिसळणार यावर माझ्या ब्लॉग वर मी व प्रीतीने आत्तापर्यंत आमचे अनुभव मांडायचा प्रयत्न केला आहेच. मात्र या प्रवासात या सगळ्याहून एका अत्यंत महत्वाची असलेल्या गोष्टीकडे आम्हाला तुमचे लक्ष वेधायचे आहे, ती म्हणजे या सगळ्या प्रवासात अपेक्षित असणारी पालकांची भूमिका. "शिकणे" ही माणसाला मिळालेली एक अत्यंत नैसर्गिक व मुलभूत प्रेरणा आहे. त्यामुळे प्रत्येक माणूस त्याची इच्छा असो वा नसो शिकत असतोच. "शिकणे" या प्रेरणेला किंवा प्रक्रियेला आपण शाळा, अभ्यासक्रम व पुस्तके यांच्याशी जोडल्यामुळे इतर सगळे "शिकणे" आपण शिकणे या...