Skip to main content

आमचा होमस्कुलिंगचा प्रवास - भाग ५

 आमचा होमस्कुलिंगचा प्रवास - भाग ५ 



मार्चपासून कोरोनामुळे जवळपास सगळ्याच मुलांना नाईलाजाने का होईना "होमस्कुलिंग" करावे लागत आहे. मार्चमध्ये ही गोष्ट लक्षात आल्यानंतर स्नेहने आमच्या सर्जनशील पालक या समूहातील काही शाळेत जाणाऱ्या पण "जबरदस्तीने" होमस्कुलिंग करणाऱ्या मुलांना एकत्र घेऊन ऑनलाईन प्रोग्रॅमिंग शिकायला सुरुवात केली. ही शिकण्याची प्रक्रिया पूर्णपणे मुलांच्या नियंत्रणात होती. कोणत्याही मोठ्या व्यक्तीची इंटरनेट उपलब्ध करून देण्यापलीकडे कोणतीच भूमिका नव्हती.

या उपक्रमातून स्नेह, निधी, कैवल्य,अनिश,आयुष, ज्ञानेश, अर्जुन साकेत या मुलांनी मागच्या चार महिन्यात स्वतःहून दोन प्रोग्रॅमिंग लँग्वेज शिकल्या एवढेच नाही तर मुले स्वतःहून कशी शिकतात याचे प्रात्यक्षिक त्यांनी अमेरिकेतील शिक्षणतज्ज्ञांना अर्थातच ऑनलाईन दिले! सध्या काही मुलांच्या ऑनलाईन शाळा क्लासेस सुरु झाल्याने वेळ मिळत नसल्याने ही मुले पहाटे पावणे सहाला भेटून प्रोग्रॅमिंग शिकतात. 'आमची मुले स्वतःहून एवढ्या सकाळी उठू शिकतात यावर आम्ही विश्वास ठेवू शकत नाही' ही पालकांनी दिलेली प्रतिक्रियाच "मुलांना स्वतःहून शिकण्याचा निर्णय घ्यायची परवानगी दिली" तर काय घडू शकते याची प्रचिती देते!

ऑनलाईन किंवा शाळेबाहेरचे शिक्षण यशस्वी करायचे असेल तर शिकण्याच्या प्रक्रियेचे नियंत्रण हे विद्यार्थ्याकडे देणे आवश्यक आहे किंबहुना त्याविषयी ही प्रक्रिया सुरुच होऊ शकत नाही, असे हार्वड विद्यापीठाच्या शिक्षण विभागाचे संशोधन सांगते. त्यामुळे आता जो ऑनलाईन - ऑफलाईन शिक्षणाचा गोंधळ सुरु आहे, तो थांबवायला   काही दिवस अभ्यासक्रम बाजूला ठेवून शिकण्याचे नियंत्रण मुलांकडे देत त्यांना जे शिकायचं आहे ते शिकू दिलं पाहिजे. त्यामुळं मुले पुस्तकातील धडे शिकली नाहीत तर शिकण्याची "प्रक्रिया" मात्र नक्की शिकतील त्या आधारावर धड्यांचे आकलन योग्यवेळी सहज करून घेतील हे मी स्वानुभवावरून सांगू शकतो!

 आज अनेक मुले शाळेबाहेर आहेत. अशा वेळी मुले शाळेत असताना आणि आता मागचे चार महिने घरी असताना मुलांमध्ये झालेले बदल पालकांनी त्रयस्थपणे प्रामाणिकपणे टिपले तर आम्ही होमस्कुलिंग का करतो? हे पालकांना आपोआपच कळेल अशी आम्हाला खात्री आहे

चेतन प्रीती एरंडे.

chetanerande@gmail.com


Comments

Popular posts from this blog

आपण कसे वागायचे? भाग १ 🚀

समाजामध्ये प्रचलित असलेला मार्ग सोडून दुसरा मार्ग निवडण्यासाठी आपले मन कधीच सहजासहजी तयार होत नाही.   यामध्ये आपला खरंच काही दोष नाही.   आपला मेंदू हा आपल्या निर्णय घेण्याच्या सगळ्या व्यवस्थेची कंट्रोलरूम आहे.   या कंट्रोलरूमकडे जेव्हा कोणतीही माहिती येते, तेव्हा त्या माहितीचे "ऍनालिसिस" करून मेंदूला निर्णय घ्यायचा असतो.  हे ऍनालिसिस पूर्ण झाल्यावर निर्णय घेण्याआधी आपला मेंदू सगळ्यात आधी जर काय शोधत असेल, तर "रेफरन्स"!   आपल्या पूर्वजांनी, आपल्या आजूबाजूच्या लोकांनी अशा परिस्थितीत काय निर्णय घेतले यावरून आपल्या मेंदूत हे रेफरन्स तयार होतात. खरे तर या जगात टिकून राहण्यासाठी "भरवश्याचा मार्ग" निवडण्याची ही मेंदूच्या कामाची पद्धत माणसाला अनेकदा जीव वाचवण्यासाठी उपयोगी पडली असणार आहे, त्यामुळे आपल्या मेंदूने ही पद्धत स्वीकारली असावी.  आयटीमध्ये काम करणाऱ्या माणसांना हे रेफरन्स कसे वाचवतात हे वेगळे सांगायला नको!!  मात्र माणसाच्या आणि इतर प्राण्यांच्या बाबतीत एक महत्त्वाचा फरक आहे—तो म्हणजे आपण आपला "डिफेन्स मेकॅनिझम" हा काळानुसार अधिक "रिलायब...

आपण कसे वागायचे? भाग २ 🌱✨

दुसरी पायरी ही—आपण निसर्गाचे डिझाईन आहोत. 🌿 त्यामुळे आपल्या क्षमतेचा खरा अविष्कार, मॅनिफेस्टेशन , हे निसर्गाचे नियम, तत्त्व आणि प्रक्रिया "फॉलो" करून होणार आहे. 🔄💡 मी आधीच्या भागात उल्लेख केलेला अधिकचा "डिफेन्स मेकॅनिझम" हा आपल्या नैसर्गिक प्रेरणा "ओव्हरराईड" करण्यासाठी वापरायचा नाही. 🚫❌ तर आपले "नॅचरल डिझाईन" समजून घेत, त्या डिझाईनला साजेशी जीवनशैली अंगिकारण्याची ताकद मिळवण्यासाठी वापरायचा आहे. 🏋️‍♂️🌍 या जीवनशैलीमध्ये— 🍀 आपला आहार 👕 आपली वेशभूषा 💼 आपली उपजीविका 👶 आपल्या मुलांचे संगोपन आणि सगळ्यात महत्त्वाचे म्हणजे आपली शिकण्याची प्रक्रिया — केवळ रेफरन्सवर किंवा प्रचलित गोष्टींवर अवलंबून न राहता , निसर्गाने मला या गोष्टी करण्यासाठी कशा प्रकारे डिझाईन केले आहे हे ओळखणे आणि त्याप्रमाणे वागणे म्हणजेच "ब्रह्मविद्या" आहे, असे मला वाटते. 🌌📖 आणि हे ब्रह्मज्ञान झाले की आपोआपच आपल्याला— 😊 सुखाचा 🙏 समाधानाचा 🔗 आणि अस्तित्वाचा शाश्वत मार्ग दिसू लागतो. त्या मार्गावरून चालण्याचा आत्मविश्वास वाटतो. 🚀✨ ही सगळी ...

होमस्कूलिंग (स्व अध्ययन) व पालकांची भूमिका

होमस्कूलिंग (स्व अध्ययन) व पालकांची भूमिका आत्तापर्यंत मी मांडलेल्या अनेक अनुभवातून होमस्कूलिंग म्हणजे स्व-अध्ययन आहे व घरी राहून जे शाळेत शिकवतात, तेच शिकवणे, असा त्याचा अर्थ नाही, हे आपल्या लक्षात आले असेलच. होमस्कूलिंग या शब्दामुळे "घरी बसून शिकणे" असा   गैरसमज होऊ नये म्हणून इथून पुढे ब्लॉग वर व इतरत्र लिहिताना, मी केवळ स्व-अध्ययन हीच संज्ञा वापरणार आहे. स्व-अध्ययन करत असताना, मूल कसे शिकते, त्याच्या परीक्षेचे काय, तो समाजात कसा मिसळणार यावर माझ्या ब्लॉग वर मी व प्रीतीने आत्तापर्यंत आमचे अनुभव मांडायचा प्रयत्न केला आहेच. मात्र या प्रवासात या सगळ्याहून एका अत्यंत महत्वाची असलेल्या गोष्टीकडे आम्हाला तुमचे लक्ष वेधायचे आहे, ती म्हणजे या सगळ्या प्रवासात अपेक्षित असणारी पालकांची भूमिका. "शिकणे" ही माणसाला मिळालेली एक अत्यंत नैसर्गिक व मुलभूत प्रेरणा आहे. त्यामुळे प्रत्येक माणूस त्याची इच्छा असो वा नसो शिकत असतोच. "शिकणे" या प्रेरणेला किंवा प्रक्रियेला आपण शाळा, अभ्यासक्रम व पुस्तके यांच्याशी जोडल्यामुळे इतर सगळे "शिकणे" आपण शिकणे या...