Skip to main content

कोरोना के साथ भी - कोरोना के बाद भी मुलांना वेळ द्यायचा म्हणजे नक्की काय करायचे? भाग ४

 कोरोना के साथ भी - कोरोना के बाद भी मुलांना वेळ द्यायचा म्हणजे नक्की काय करायचे? भाग ४ 



पालकत्वावरील कोणत्याही पुस्तकात, भाषणात आणि गप्पातपालकांना हमखास दिला जाणारा सल्ला म्हणजे, "मुलांना वेळ दिला पाहिजे!" आजकालच्या धकाधकीच्या जीवनात "आपण मुलांना वेळ देऊ शकत नाही" याची टोचणी सतत मनाला असताना, "मुलांना वेळ दिला पाहिजे" असं कुणी म्हणालं की का कुणास ठाऊक पणअजूनच ओशाळल्यासारखे होते!

त्यात अजून भर म्हणजे, सध्या कोरोनाच्या काळात घरून काम करत असून सुद्धा आपण, मुलांना वेळ देऊ शकत नाही ही भावना अजूनच जास्तच तीव्रतेने छळू लागते! 

आजच्या भागात पालकांनी मुलांना वेळ द्यायचा म्हणजे नक्की काय करायचं याविषयी युनिसेफ या मुलांसाठी जगभर काम करणाऱ्या संस्थेचे मत काय आहे, हे आपण समजून घेणार आहोत.

आपण आपली "प्रोफेशनल" कामे करत असताना ज्याप्रमाणे प्रत्येक कामासाठी "ठरवून" वेळ काढतो, अगदी तसेच आपण आपल्या मुलांसाठी, कुटुंबासाठी "ठरवून" किमान २० मिनिटे तरी रोज वेळ काढलाच पाहिजे. आपण दिवसभरात कमीत कमी १६ तास म्हणजे ९६० मिनिटे जागे असतो, त्यापैकी केवळ २० मिनिटे म्हणजे केवळ दोन टक्के वेळ सुद्धा कुटुंबासाठी काढू शकत नाही का? आणि काढू शकत नसू तर हा आपल्या "बिझी दिनक्रमाचा" नाही तर "इच्छाशक्तीचा दोष" आहे, हे लक्षात घ्या! 



या २० मिनिटात काय करायचे? याचे स्वातंत्र्य तुमच्या मुलांना, कुटुंबाला असू द्या. तरच ही २० मिनिटे सार्थकी लागतील. नाहीतर वेळ कधी काढायचा? किती काढायचा? आणि त्या वेळात काय करायचे, हे सगळेच मी ठरवले तर, त्या वेळात केवळ संघर्ष होईल, संवाद नाही, हे लक्षात घ्या,

तुमची मुलं जर लहान असतील तर, तुम्ही त्यांना गाणी, गोष्टी सांगण्यापासून ते एखादे पुस्तक वाचून दाखवणे, त्यांच्याबरोबर छोटी नाटुकली करणे याबरोबरच "शरीर थकवणारे" पण "मन मोकळे" करणारे खेळ खेळायला सुरुवात करू शकता. 

मुलं मोठी असतील तर एकत्र सायकलिंग करणे, एकत्र चालायला जाणे, मुलांच्या आवडीच्या गोष्टींवर त्यांच्याशी बोलणे, स्वयंपाक, घर आवरणे, गाडी धुणे अशी कामे एकत्र करू शकता 




सगळ्यात महत्वाचे म्हणजे या २० मिनिटात टीव्ही असेल किंवा कोणतेही गॅजेट असेल हे "जाणीवपूर्वक" लांब "ठेवलेच" पाहिजे. या जगात तुमच्या कुटुंबाशिवाय अशी कोणतीही गोष्ट नाही जी तुम्ही २० मिनिटे लक्ष दिली नाही तर कोलमडून जाईल. "नोकरी बदलणे" आणि "कुटुंब बदलणे" यापकी कोणती गोष्ट जास्त सोपी आहे? याचा आढावा घेऊन या २० मिनिटात मध्येच नोकरीचे अतिक्रमण होऊ द्यायचे की नाही? हे तुम्ही ठरावाचे आहे!!

त्याचबरोबर मुलांशी बोलताना, प्राधान्य हे आपले म्हणणे मांडण्यापेक्षा मुलांचे म्हणणे ऐकण्याला देणे, त्यांचे म्हणणे ऐकून घेताना संपूर्ण लक्ष मुलांच्या बोलण्याकडे असेल याची काळजी घेणे, या गोष्टी केल्या तर ही २० मिनिटे अधिक सार्थकी लागतात!!



एवढे सगळे वाचल्यावर मुलांसाठी, कुटुंबासाठी वेळ कसा काढायचा? ही खरी समस्या नसून आपल्या आयुष्यात वेगवेगळ्या गोष्टींची प्राथमिकता ठरवताना गोंधळ उडणे ही  खरी समस्या आहे! हे तुमच्या लक्षात आले असेलच. त्यामुळे मुलांना वेळ देण्याची सुरुवात तर आपल्याला करायची आहेच, पण त्याचा श्रीगणेशा हा आपल्या प्राथमिकता ठरवण्यापासून करायचा आहे, हे मात्र लक्षात ठेवले पाहिजे.

पुढच्या भागात "सकारात्मक पालकत्वाविषयी" आपण बोलणार आहोत..

चेतन एरंडे. 

 

 

 

Comments

  1. एकदम मुद्देसूद मांडले आहे. धन्यवाद.

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

आपण कसे वागायचे? भाग १ 🚀

समाजामध्ये प्रचलित असलेला मार्ग सोडून दुसरा मार्ग निवडण्यासाठी आपले मन कधीच सहजासहजी तयार होत नाही.   यामध्ये आपला खरंच काही दोष नाही.   आपला मेंदू हा आपल्या निर्णय घेण्याच्या सगळ्या व्यवस्थेची कंट्रोलरूम आहे.   या कंट्रोलरूमकडे जेव्हा कोणतीही माहिती येते, तेव्हा त्या माहितीचे "ऍनालिसिस" करून मेंदूला निर्णय घ्यायचा असतो.  हे ऍनालिसिस पूर्ण झाल्यावर निर्णय घेण्याआधी आपला मेंदू सगळ्यात आधी जर काय शोधत असेल, तर "रेफरन्स"!   आपल्या पूर्वजांनी, आपल्या आजूबाजूच्या लोकांनी अशा परिस्थितीत काय निर्णय घेतले यावरून आपल्या मेंदूत हे रेफरन्स तयार होतात. खरे तर या जगात टिकून राहण्यासाठी "भरवश्याचा मार्ग" निवडण्याची ही मेंदूच्या कामाची पद्धत माणसाला अनेकदा जीव वाचवण्यासाठी उपयोगी पडली असणार आहे, त्यामुळे आपल्या मेंदूने ही पद्धत स्वीकारली असावी.  आयटीमध्ये काम करणाऱ्या माणसांना हे रेफरन्स कसे वाचवतात हे वेगळे सांगायला नको!!  मात्र माणसाच्या आणि इतर प्राण्यांच्या बाबतीत एक महत्त्वाचा फरक आहे—तो म्हणजे आपण आपला "डिफेन्स मेकॅनिझम" हा काळानुसार अधिक "रिलायब...

आपण कसे वागायचे? भाग २ 🌱✨

दुसरी पायरी ही—आपण निसर्गाचे डिझाईन आहोत. 🌿 त्यामुळे आपल्या क्षमतेचा खरा अविष्कार, मॅनिफेस्टेशन , हे निसर्गाचे नियम, तत्त्व आणि प्रक्रिया "फॉलो" करून होणार आहे. 🔄💡 मी आधीच्या भागात उल्लेख केलेला अधिकचा "डिफेन्स मेकॅनिझम" हा आपल्या नैसर्गिक प्रेरणा "ओव्हरराईड" करण्यासाठी वापरायचा नाही. 🚫❌ तर आपले "नॅचरल डिझाईन" समजून घेत, त्या डिझाईनला साजेशी जीवनशैली अंगिकारण्याची ताकद मिळवण्यासाठी वापरायचा आहे. 🏋️‍♂️🌍 या जीवनशैलीमध्ये— 🍀 आपला आहार 👕 आपली वेशभूषा 💼 आपली उपजीविका 👶 आपल्या मुलांचे संगोपन आणि सगळ्यात महत्त्वाचे म्हणजे आपली शिकण्याची प्रक्रिया — केवळ रेफरन्सवर किंवा प्रचलित गोष्टींवर अवलंबून न राहता , निसर्गाने मला या गोष्टी करण्यासाठी कशा प्रकारे डिझाईन केले आहे हे ओळखणे आणि त्याप्रमाणे वागणे म्हणजेच "ब्रह्मविद्या" आहे, असे मला वाटते. 🌌📖 आणि हे ब्रह्मज्ञान झाले की आपोआपच आपल्याला— 😊 सुखाचा 🙏 समाधानाचा 🔗 आणि अस्तित्वाचा शाश्वत मार्ग दिसू लागतो. त्या मार्गावरून चालण्याचा आत्मविश्वास वाटतो. 🚀✨ ही सगळी ...

होमस्कूलिंग (स्व अध्ययन) व पालकांची भूमिका

होमस्कूलिंग (स्व अध्ययन) व पालकांची भूमिका आत्तापर्यंत मी मांडलेल्या अनेक अनुभवातून होमस्कूलिंग म्हणजे स्व-अध्ययन आहे व घरी राहून जे शाळेत शिकवतात, तेच शिकवणे, असा त्याचा अर्थ नाही, हे आपल्या लक्षात आले असेलच. होमस्कूलिंग या शब्दामुळे "घरी बसून शिकणे" असा   गैरसमज होऊ नये म्हणून इथून पुढे ब्लॉग वर व इतरत्र लिहिताना, मी केवळ स्व-अध्ययन हीच संज्ञा वापरणार आहे. स्व-अध्ययन करत असताना, मूल कसे शिकते, त्याच्या परीक्षेचे काय, तो समाजात कसा मिसळणार यावर माझ्या ब्लॉग वर मी व प्रीतीने आत्तापर्यंत आमचे अनुभव मांडायचा प्रयत्न केला आहेच. मात्र या प्रवासात या सगळ्याहून एका अत्यंत महत्वाची असलेल्या गोष्टीकडे आम्हाला तुमचे लक्ष वेधायचे आहे, ती म्हणजे या सगळ्या प्रवासात अपेक्षित असणारी पालकांची भूमिका. "शिकणे" ही माणसाला मिळालेली एक अत्यंत नैसर्गिक व मुलभूत प्रेरणा आहे. त्यामुळे प्रत्येक माणूस त्याची इच्छा असो वा नसो शिकत असतोच. "शिकणे" या प्रेरणेला किंवा प्रक्रियेला आपण शाळा, अभ्यासक्रम व पुस्तके यांच्याशी जोडल्यामुळे इतर सगळे "शिकणे" आपण शिकणे या...