Skip to main content

क्रिएटिव्हिटी - ३ सोप्प्या पायऱ्या...



प्रत्येकाला आपण आणि आपल्या मुलाने "क्रिएटिव्ह" असावे असे मनापासून वाटत असते. हि क्रिएटिव्हिटी आणायची कुठून? 



या विषयातील तज्ञ् सर केन रॉबिन्सन यांनी क्रिएटिव्हिटीची केलेली ही  व्याख्या आपल्याला क्रिएटिव्ह होण्याच्या तीन सोप्या पायऱ्या सांगते.

"Creativity is putting your imagination to work" - Ken Robinson .

या तीन पायऱ्या कोणत्या?

पहिली पायरी - इमॅजिनेशन - कल्पनारंजन 



कोणत्याही गोष्टीकडे एका नव्या दृष्टिकोनातून बघणे व ती प्रत्यक्षात आणणे म्हणजे क्रिएटिव्हिटी किंवा सर्जनशीलता. 

आता जर वेगळ्या दृष्टिकोनातून बघायचे असेल तर नवनवीन "आयडिया" लढवता आल्या पाहिजेत! आयडिया लढवण्यासाठी कल्पनारंजन करावे लागेल आणि कल्पनारंजन करण्यासाठी द्यावा लागेल तो भरपूर मोकळा वेळ!

मोकळा वेळ आणायचा कुठून? 

त्यासाठी आपण दिवसभरात जी कामे करतो त्यातील "जंक कामे" जसं की सोशल मीडियावर जाणारा वेळ, टीव्ही बघण्यात जाणारा वेळ,  कमी करून आपण हा मोकळं वेळ काढू शकतो.


दुसरी पायरी - आयडिया टू रिऍलिटी 



बऱ्याचदा आपल्या मनातील अनेक गोष्टी अगदी सहज सोपंय असूनही त्या करायच्या राहून जातात. त्या गोष्टी नेटाने करण्याची सवय लावून घेतली तर आपण क्रिएटिव्हिटीची पुढची पायरी सर करू शकतो.

अगदी सोपे उदाहरण द्यायचे झाले तर  सहज गप्पा मारता मारता घरातील फर्निचरची मांडणी वेगळ्या पद्धतीने करायची "आयडिया" समोर येते किंवा नेहमी करत असलेली रेसिपी वेगळ्या पद्धतीने करायचा विचार डोक्यात येतो, अशा वेळी बऱ्याचदा, आळस मध्ये  येतो आणि तो विचार किंवा आयडिया हवेत विरून जाते!

हा आळस बाजूला ठेवणे हे अत्यंत गरजेचे आहे. त्याचबरोबर या कल्पना प्रत्यक्षात आणायला जेव्हा आपण सुरुवात करतो तेव्हा त्यांचा व्यावहारिक जगाशी संबंध कसा लावायचा हे आपल्याला समजायला लागते त्यातून आपल्या कल्पना अधिक धारदार होतात



तिसरी पायरी - चुका होऊ देणे 




कोणतीही नवी कल्पना प्रत्यक्षात आणताना "चुका होणे" हे नैसर्गिक आहे. अशा वेळी जर "चूक होणारच" ही वस्तुस्थिती न स्वीकारता, त्या चुकीसाठी शिक्षा आणि ओरडा दिला तर साहजिकच खच्चीकरण होते, नव्या गोष्टी, नवा विचार करण्याची इच्छा मारून जाते.

मग सोपा उपाय म्हणून "कॉपी पेस्ट" हा पर्याय स्वीकारला जातो. एकदा कॉपी पेस्ट करायची सवय लागली की मग क्रिएटिव्हिटी हा शब्दच शब्दकोषातून गायब होतो!!



थोडक्यात काय तर भरपूर मोकळा वेळ, कल्पना प्रत्यक्षात आणण्याची धडपड व चूक स्वीकारण्याची तयारी केली की क्रिएटिव्हिटीचा कोणताही क्लास न लावता मुले आणि आपण क्रिएटिव्ह होऊ शकू असे मला वाटते...

चेतन एरंडे, 




.


Comments

Popular posts from this blog

आपण कसे वागायचे? भाग १ 🚀

समाजामध्ये प्रचलित असलेला मार्ग सोडून दुसरा मार्ग निवडण्यासाठी आपले मन कधीच सहजासहजी तयार होत नाही.   यामध्ये आपला खरंच काही दोष नाही.   आपला मेंदू हा आपल्या निर्णय घेण्याच्या सगळ्या व्यवस्थेची कंट्रोलरूम आहे.   या कंट्रोलरूमकडे जेव्हा कोणतीही माहिती येते, तेव्हा त्या माहितीचे "ऍनालिसिस" करून मेंदूला निर्णय घ्यायचा असतो.  हे ऍनालिसिस पूर्ण झाल्यावर निर्णय घेण्याआधी आपला मेंदू सगळ्यात आधी जर काय शोधत असेल, तर "रेफरन्स"!   आपल्या पूर्वजांनी, आपल्या आजूबाजूच्या लोकांनी अशा परिस्थितीत काय निर्णय घेतले यावरून आपल्या मेंदूत हे रेफरन्स तयार होतात. खरे तर या जगात टिकून राहण्यासाठी "भरवश्याचा मार्ग" निवडण्याची ही मेंदूच्या कामाची पद्धत माणसाला अनेकदा जीव वाचवण्यासाठी उपयोगी पडली असणार आहे, त्यामुळे आपल्या मेंदूने ही पद्धत स्वीकारली असावी.  आयटीमध्ये काम करणाऱ्या माणसांना हे रेफरन्स कसे वाचवतात हे वेगळे सांगायला नको!!  मात्र माणसाच्या आणि इतर प्राण्यांच्या बाबतीत एक महत्त्वाचा फरक आहे—तो म्हणजे आपण आपला "डिफेन्स मेकॅनिझम" हा काळानुसार अधिक "रिलायब...

आपण कसे वागायचे? भाग २ 🌱✨

दुसरी पायरी ही—आपण निसर्गाचे डिझाईन आहोत. 🌿 त्यामुळे आपल्या क्षमतेचा खरा अविष्कार, मॅनिफेस्टेशन , हे निसर्गाचे नियम, तत्त्व आणि प्रक्रिया "फॉलो" करून होणार आहे. 🔄💡 मी आधीच्या भागात उल्लेख केलेला अधिकचा "डिफेन्स मेकॅनिझम" हा आपल्या नैसर्गिक प्रेरणा "ओव्हरराईड" करण्यासाठी वापरायचा नाही. 🚫❌ तर आपले "नॅचरल डिझाईन" समजून घेत, त्या डिझाईनला साजेशी जीवनशैली अंगिकारण्याची ताकद मिळवण्यासाठी वापरायचा आहे. 🏋️‍♂️🌍 या जीवनशैलीमध्ये— 🍀 आपला आहार 👕 आपली वेशभूषा 💼 आपली उपजीविका 👶 आपल्या मुलांचे संगोपन आणि सगळ्यात महत्त्वाचे म्हणजे आपली शिकण्याची प्रक्रिया — केवळ रेफरन्सवर किंवा प्रचलित गोष्टींवर अवलंबून न राहता , निसर्गाने मला या गोष्टी करण्यासाठी कशा प्रकारे डिझाईन केले आहे हे ओळखणे आणि त्याप्रमाणे वागणे म्हणजेच "ब्रह्मविद्या" आहे, असे मला वाटते. 🌌📖 आणि हे ब्रह्मज्ञान झाले की आपोआपच आपल्याला— 😊 सुखाचा 🙏 समाधानाचा 🔗 आणि अस्तित्वाचा शाश्वत मार्ग दिसू लागतो. त्या मार्गावरून चालण्याचा आत्मविश्वास वाटतो. 🚀✨ ही सगळी ...

होमस्कूलिंग (स्व अध्ययन) व पालकांची भूमिका

होमस्कूलिंग (स्व अध्ययन) व पालकांची भूमिका आत्तापर्यंत मी मांडलेल्या अनेक अनुभवातून होमस्कूलिंग म्हणजे स्व-अध्ययन आहे व घरी राहून जे शाळेत शिकवतात, तेच शिकवणे, असा त्याचा अर्थ नाही, हे आपल्या लक्षात आले असेलच. होमस्कूलिंग या शब्दामुळे "घरी बसून शिकणे" असा   गैरसमज होऊ नये म्हणून इथून पुढे ब्लॉग वर व इतरत्र लिहिताना, मी केवळ स्व-अध्ययन हीच संज्ञा वापरणार आहे. स्व-अध्ययन करत असताना, मूल कसे शिकते, त्याच्या परीक्षेचे काय, तो समाजात कसा मिसळणार यावर माझ्या ब्लॉग वर मी व प्रीतीने आत्तापर्यंत आमचे अनुभव मांडायचा प्रयत्न केला आहेच. मात्र या प्रवासात या सगळ्याहून एका अत्यंत महत्वाची असलेल्या गोष्टीकडे आम्हाला तुमचे लक्ष वेधायचे आहे, ती म्हणजे या सगळ्या प्रवासात अपेक्षित असणारी पालकांची भूमिका. "शिकणे" ही माणसाला मिळालेली एक अत्यंत नैसर्गिक व मुलभूत प्रेरणा आहे. त्यामुळे प्रत्येक माणूस त्याची इच्छा असो वा नसो शिकत असतोच. "शिकणे" या प्रेरणेला किंवा प्रक्रियेला आपण शाळा, अभ्यासक्रम व पुस्तके यांच्याशी जोडल्यामुळे इतर सगळे "शिकणे" आपण शिकणे या...